Step into the Twilight Zone

Je hebt soms van die wedstrijden waarin werkelijk alles lukt behalve om de, in dit geval, zacht lederen bal achter in het netje te krijgen. Sc Twijzel 3 beleefde spelmatig gezien één van zijn betere wedstrijd, alleen het scoreverloop had uiteindelijk een teleurstellend resultaat.

De gastheren van vandaag, vv Wardy 3, was 20 minuten voor aanvang zeer optimistisch. Want met het aanschouwen van het aantal spelers van Twijzel3 (3) zag je bij vele Ferwerdiaans kopjes de smaak van overwinning al op het gezicht verschijnen. Maar keurig op tijd deed de rest van de cavalerie van Twijzel 3 zijn intrede. Met waarschijnlijk een recordtijd aan warming-up en het formeren van een opstelling door de oud gedienden Alex de Haan en Tjibbe Brinkman kon de wedstrijd nog keurig op tijd beginnen.
De smakelijk gezichten van de spelers van Wardy veranderden al snel in zure gezichten. Want Twijzel 3 kwam werkelijk waar fantastisch uit de startblokken. Met Jelmer de Boer op de linksachter, Arjen de Jong en Arnold v/d Velde centraal achterin en Jasper Heidstra op de linksachter kreeg keeper Theo Kuipers de 1e helft werkelijk waar niets te doen. Vooral Jasper Heidstra liet zien over goede aanvallende kwaliteiten te beschikken in combinatie met afwisselend Remco v/d Velde of Wierd Kooistra. Chris Jan Borgers en Pieter v/d Meulen maakten het middenveld compleet.
Dit middenveld kon vanavond vrijuit voetballen en bij vlagen ging dit fantastisch. De oe’s en de aa’s kwamen veelvuldig uit de toch in vele aanwezige supporters maar nimmer kon daar gejuich aan toegevoegd worden. Eenmaal dacht Twijzel te kunnen juichen maar onterecht werd een doelpunt afgekeurd. Uit één van de steeds goed genomen hoekschoppen van Chris Jan kon de mee opgekomen Arnold v/d Velde van dichtbij snoei hard intikken. De speler van Wardy op de doellijn hield er nog een brandplekje op zijn voorhoofd er aan over maar de scheidsrechter zag een overtreding verder op in de zestien die door verder niemand was gezien. Ook niet door de spelers van Wardy. Het foutje werd de verder goed fluitende scheidsrechter vergeven want een doelpunt aan Twijzel kant leek onvermijdelijk. Aanval na aanval werd opgezet maar steeds zat er een been van een verdediger van Wardy er tussen of het vizier stond net niet op scherp waardoor er geen overtuiging in de afronding zat.
Genoeg overtuiging zat er in het schot van Cor Bruining. Een diepte pass van achteruit werd in één keer fenomenaal op de pantoffel genomen door Cor Bruining. Dit snoeiharde schot spatte in schoonheid uit een op de kruising. In de rust moest de hardwerkende materiaalman van Wardy de goal een aantal graden terug zetten want door het schot stond de goal uit het lood. Zoals eerder vermeld kwamen de spelers van Wardy er niet aan te pas, in het veld werd er al gefluisterd over doping maar wonder boven wonder wisten ze de rust te bereiken met een 0-0 gelijkspel.

Met angst en beven werd er in de kleedruimte van Twijzel 3 al gesproken over de oude voetbalwet van Murphy. “Het zal toch niet gebeuren dat zij zometeen met een verdwaald schot op voorsprong komen!”
Dus zo gezegd zo gedaan, uiterst effectief werd de eerst de best kans gepromoveerd tot goal voor Wardy zo’n tien minuten na rust. Daarvoor had Twijzel 3 alweer een aantal kansen gehad maar Tjibbe Brinkman, Remco v/d Velde, Cor Bruining, Wierd Kooistra en de ingevallen Alco Boersma wisten achtereenvolgens het net niet te vinden. Met een aantal verschuivingen werd er vol druk gezet op de defensie van Wardy. Door gedecideerd te verdedigen wist Johannes “Honke” Marinus de bal bij de door geschoven Arnold v/d Velde te krijgen. Met een slimme steekbal wist Arnold zijn jongere broer Remco “Bunzing” v/d Velde te bereiken. Waarschijnlijk onder invloed van het opgezette rookgordijn was de verdediging van Wardy Remco even kwijt en 1-op-1 met de keeper wist de Remco deze mooi aanval koelbloedig af te ronden. Geïnspireerd door de gelijkmaker ging Twijzel vrolijk verder met aanvallen maar een kopbal van Alco Boersma en een bekeken schot van Cor Bruining kregen niet hun verdiende eind station. De man of the match van Wardy kant keepte een fantastische partij. Heel even leek Jasper Heidstra man of the match te worden. Met een goed schot van de punt van de zestien leek Jasper de driepunter binnen te halen, maar het geluk aan Wardy’s zijde leek maar niet op te raken want de binnenkant paal bracht redding. Dat Jasper over een goed schot beschikt liet hij een kleine 10 minuten later zien door vanaf 18 meter de bal over de keeper in de kruising te plaatsen. Met deze voorsprong dacht Twijzel the man of the match zijn rust te kunnen gunnen maar niks was minder waar. De 3 kansen die Wardy in het verloop van de wedstrijd nog kreeg werden zeer effectief tweemaal afgerond. Eenmaal stond Theo Kuipers nog goed in de weg maar de achterstand was een feit. Wat Twijzel 3 nog probeerde niets leek meer te helpen. Vertwijfeld stapten de spelers van Wardy 3 na het laatste fluit signaal van het veld, ” hoe hebben wij dit ooit kunnen winnen”, werd een veel gehoorde kreet. Twijzel 3 stapte als morele winnaar van het veld maar die leveren helaas (nog) geen punten op. Tevreden met het spel kan men uit kijken naar de volgende wedstrijd.