Wanneer één van de koplopers van de competitie tegen de nummer laatst van de competitie moet, worden het vaak interessante wedstrijden. Dat komt omdat deze ploeg vaak onder hoogspanning staat want deze ploeg moeten winnen en de ploeg op de laatste plaats heeft juist niks te verliezen. Gooi daar ook nog een plaatselijke derby strijd bij en het wordt helemaal een feest!

It Tredde van scTwijzel mocht na een lange periode van weinig activiteit het opnemen tegen kampioenskandidaat VVT. Dat VVT de waarschijnlijke kampioen wordt, is ook meer dan terecht want met een mix van ervaring, jeugd en een bepaald voetbalgogme hebben ze een hele leuke ploeg staan. Maar it Tredde liet vandaag zien meer waard te zijn dan de eerste plaats van onderen. Gedurende de eerste helft lieten ze bij vlagen leuk en goed voetbal zien. VVT kreeg de eerste helft maar weinig vat op het spel van it Tredde waarbij Johannes Marinus naast een stuwende kracht in de opbouw ook zijn directe tegenstander letterlijk en figuurlijk in zijn greep had. Via kilometer vreter Jasper Heidstra werd Alco Boersma vaak als eindpunt in de spits gezocht. Alco lieten als vanouds zien nog over een goed spitsen gevoel te beschikken maar het Torinstinct nog wat te missen. Hardwerkend kwam Alco vaak in de gelegenheid om zijn ploeggenoten in stelling te brengen of zeer lastig te zijn voor de achterhoede waardoor de noodrem vaak gehanteerd moest worden. Uit één van deze noodgrepen werd een vrije trap toegekend op een 20 meter van de goal. De gelegenheid keeper wist niet goed of hij nu met de handen of de voeten de hard genomen vrije trap van Arnold v/d Velde moest keren en in deze twijfel kwam de 1-0 op het scorebord voor it Tredde.
Na deze verdiende voorsprong moesten beide ploegen een tandje bijschakelen. VVT kreeg langzaam maar zeker door dat it Tredde niet een gewillig slachtoffer was in de dadendrang richting het kampioenschap. En it Tredde verzette zich stevig om zelf weer eens drie punten bij te schrijven. Met Rinse Boersma en Auke v/d Wal op de back posities werd er vaak goed en strak verdedigd, daarnaast liet Rinse ook aanvallend zien zijn mannetje te kunnen staan. Wanneer er een VVT-er wel een gaatje wist te vinden om door te glippen waren Hilbert Hiemstra of Johannes Marinus er als de kippen bij om de aanval te verstoren. En in gevallen van vrouwen en kinderen eerst was er altijd nog keeper Theo Kuipers die de laatste redding kon brengen. Een wonderschone actie van Alle Beerda had een beter lot verdiend maar zijn voorzet wist net Alco niet te vinden. It Tredde bleef met leuk voetbal druk houden op de goal van VVT. En uit een aanval die achteruit opgezet werd door Hilbert kwam via Remco v/d Velde terecht bij Arnold die op zijn beurt in een één-tweetje met Alco vrij voor de goal werd gezet. Door de keeper van VVT te omspelen kwam de 2-0 op het scorebord.
De rust werd iets vroeger ingezet omdat in een duel om de bal Arnold ten val werd gebracht maar boven op de tackelende tegenstander viel. En de ongelukkige VVT-er verliet vervolgens kermend van de pijn het blauw witte sportpark met wat op het eerste gezicht leek op een schouder uit de kom.

Met een vers gezette bakje thee achter de kiezen, de nodige schouderklopjes en met Jan Hiemstra voor Auke v/d Wal werd er geprobeerd om met het zelfde spelbeeld op de proppen te komen. Maar deze illusie was net zo snel verdwenen als het conditiepeil van it Tredde. Daar waar VVT een jeugdige blik ‘Heidepyken’ kon open trekken waren er op de reservebank van Twijzel enkel een verdwaalde Twijzelse supporter te bekennen. Met een 2-0 voorsprong op zak was het voor it Tredde niks anders dan tegenhouden. En lang leek dit te lukken want met de minuut werden de spelers van VVT gefrustreerder. Je zag bijna de vertwijfeling in de groen witte ogen dat hun Waterloo voor het kampioenschap in Twijzel bleek te liggen. Maar gezegd moet worden dat hun volharding in een goed resultaat bewonderenswaardig was. En na 15 min kwam de spanning terug in de wedstrijd doordat er door de rappe aanvaller van VVT de 2-1 werd gescoord. Daar waar drie Twijzelse verdedigers van it Tredde vochten om één been, stond de spits van VVT alleen. En met een koel maar effectieve schuiver werd Theo voor het eerst deze middag gepasseerd.

Iedereen dacht dat it Tredde nu rijp voor de slacht was maar vrij snel na de aansluitingstreffer was het Remco v/d Velde die iedereen binnen en buiten versteld liet staan van zijn voetbal kunsten. Of het nu een pass op Alco Boersma was of niet daar zijn de meningen nog over verdeeld maar op 40 meter van de goal zag Remco met zijn arendsogen de keeper te ver voor de goal staan en met een bekeken boogje verdween de bal achter de verbouwereerde keeper wat resulteerde in een 3-1 voorsprong.

Wat daarna allemaal gebeurde had allemaal weinig te maken met voetbal maar alle elementen voor een spannende klassieker waren voor handen. Harde overtredingen, opstootjes, mogelijkheden tot rode kaarten en spanning waren er volop. Alco had nog 2 levensgrote kansen om de score verder uit te bouwen maar zijn teller bleef vandaag op nul staan. Helaas wist VVT nog wel tweemaal het net te vinden waardoor er een 3-3 eindstand op het scoreformulier kwam te staan.
Maar daar waar bij it Tredde vooral het positieve gevoel was over het goede voetbal van de eerste helft en het behaalde puntje tegen een kampioenskandidaat, was er voor de mannen van VVT een katterig gevoel over het verliezen van 2 punten.
Met de voornemens op meer te gaan trainen kan it Tredde alleen maar omhoog kijken en heeft VVT met deze ploeg waarschijnlijk geen reden om naar beneden te kijken.