Kleine verenigingen zijn vaak tot grootse dingen in staat. Als lichtend voorbeeld daarvoor mag scTwijzel absoluut voorgedragen worden. Met een beperkt aantal vrijwilligers is men een aantal jaren geleden een weg ingeslagen die voor positieve geluiden en resultaten zorgen. Een opbloeiende jeugdafdeling met een groot aantal leden waar menig buurtvereniging jaloers op kan zijn, en genoeg senioren leden om 3 ploegen te vormen. Dit alles was niet te bereiken zonder een vorm van saamhorigheid. En niet voor niks wordt daar dan ook een vermelding van gemaakt binnen de opgestelde normen en waarden van scTwijzel.
Jammer genoeg vergeet men al snel de eigen regels want met 58 beschikbare senioren waren er maar 10 te bekennen op de voetbalvelden van ASC’75, de tegenstander van vandaag. Oké, er waren ook 15 spelers bij het eerste elftal maar als er maar elf mogen starten en drie keer gewisseld mag worden blijft er toch nog één over die de hele middag naar een wedstrijd heeft zitten staren terwijl er elders in de gemeente gevoetbald had kunnen worden. Samenwerken blijkt des te meer toch echt een werkwoord te zijn.

Maar de Goddelijke Wezelingen van it Tredde hebben gevochten als leeuwen en met een Johan v/d Zwaag in bloedvorm heeft men de huid duur verkocht bij de AugustinusgaSurhuizumCombinatie.
Alex de Haan liet zien niks onder te doen van Louis van Gaal als tactisch meesterbrein want met de 5-3-2 opstelling had ASC 3 veel moeite. Met de gehele wedstrijd een man minder was het middenveld constant in handen van Jasper Heidstra en Joost Elzinga. De achterhoede met Rense Boersma, Wiebe de Vries, Johannes Marinus en Auke v/d Wal moesten tot diep in de energiereserves duiken om de tegenstander van het scoren af te houden maar vooral Johan v/d Zwaag liet zien over uitstekende reflexen te beschikken. In de wandelgangen werd zelfs al gefluisterd dat Sipke Hulshoff de oplossing van het keepers probleem bij Cambuur gevonden heeft in it Tredde. Tactisch meesterbrein Alex de Haan en Wierd Kooistra hadden de taak om de vier verdedigers van ASC het leven zuur te maken. En bij vlagen lukte dit aardig want ASC had de eerste 15 minuten geen antwoord op het aanvallende spel van it Tredde. Daarna begon helaas de vermoeidheid al toe te slaan en uit onoplettendheid wist ASC tegen de verhouding in (maar gezien de numerieke meerderheid volkomen logisch) te scoren. Lichtelijk geknakt door deze mentale dreun kwam op vrijwel identieke wijze de ogenschijnlijk comfortabele 2-0 voorsprong voor ASC op het fictieve scorebord. Even dachten de spelers van ASC een gemakkelijke middag te gaan beleven maar onder de bezielende leiding van Johannes Marinus werd de rug gerecht en werd de strijd weer vol aangegaan. Legio kansen werden over en weer gecreëerd maar Johan liet zien in een super vorm te verkeren door alle ballen van zowel ver als dichtbij uit de doelmond te slaan. Oudere toeschouwers dachten dat de Zwarte Panter Frans de Munck te herkennen maar het was toch echt onze eigen Johan die zijn mannetje stond. Aan de andere kant hadden Alex maar vooral Wierd voldoende kansen om de score weer gelijk te laten trekken. Met Wiebe de Vries naar voren geschoven en spelend tussen middenveld en achterhoede kon Arnold tussen het middenveld en de aanval gaan spelen. Deze tactische opzetting zorgde voor nog meer chaos bij ASC en even kwam de vertwijfeling of zij zelf niet met 10 man speelden. Wiebe de Vries was het dan ook die de aansluitingstreffer maakte na afgeslagen aanval. Wiebe wist door beheerst de bal hoog in het dak te schieten angst in de benen van ASC te brengen.
Met de zeer welkome rust konden de mannen van it Tredde even op adem komen om vervolgens snel in de 2e helft helemaal het verwonderlijke te presteren; de 2-2 maken. Arnold pikte de bal op eigen helft op en met een solo over de helft van ASC wist hij de keeper in de verre hoek te passeren.
Maar ondanks alle inspanningen van de 10 Goddelijke Wezelingen kon het gelijkspel niet tot het einde vastgehouden worden. Uit een corner werd toch nog de 3-2 eindstand vlak voor tijd genoteerd.

Vroeger werden helden na een legendarisch inspanning beloond met feesten, liederen en goud waaruit vervolgens verhalen en legendes ontstonden. Het zou mij niks verbazen dat over 100 jaar een op Spartaanse manier de Goddelijke Wezelingen geëerd worden met standbeelden en een verfilming waarin Johan de Grote en Marinus de Onverzettelijke een prominente rol gaan spelen. Hopelijk heeft de sequel een volgende keer wel 11 hoofdrolspelers.