Na 2 wedstrijden waarin het goede voetbal nog niet in punten omgezet kon worden, waren de Goddelijke Wezelingen vandaag gastheer voor de heren van Viod 3. Dat het succes in Driesum de laatste jaren de club naar grote hoogte hebben gebracht is bewonderenswaardig maar daardoor zijn ze ook vergeten om de slapende reus sc Twijzel in de gaten te houden. Want het was Vooruitgang Is Ons Doel kennelijk nog nooit opgevallen dat de Goddelijke Wezelingen ook in het blauw acteren. Gelukkig had Sir Alex al snel de oplossing door het op AC Milaan lijkend reserve shirt van Twijzel bij de gasten te deponeren. Dat het voor Viod geen inspiratie was om de succesvolle periode van Milaan te evenaren bleek al snel na het eerste fluitsignaal.

Sir Alex had met zijn adjudanten Auke van der Wal en Pieter van der Meulen de gehele week een sudoku puzzel van drie sterren op te lossen met alle wisselende aan- en afmeldingen. Maar gelukkig zijn dit soort problemen champagneproblemen door het hebben van een grote selectie. In de korte bespreking werd het strijdplan ontvouwen met de volgende opstelling: Sta-in-de-weg Johan van der Zwaag mocht zijn katachtige reflexen weer etaleren als sluitpost met voor hem de immer solide verdedigende maar ook aanvallend ingestelde backs Wiebe de Vries en Fije Postma. Het centrale dynamisch duo bestond uit “Bonecrusher” Arjen de Jong en “Hightower” Jelmer de Boer. Het viermans middenveld bestond uit Sir Alex, de gebroeders van der Velde en de van een blessure terugkerende Chris-Jan Borgers. Voorin mochten Mennalt Pilat en Reinder Henstra gaan uit maken wie het Goudhaantje zou gaan worden.

Lucky Luke staat bekend als de schutter die sneller is dan zijn eigen schaduw maar sinds zaterdag is er nu ook een Lucky Mennalt. Niet alleen vanwege zijn razendsnelle doelpunten productie maar ook door zijn eerste doelpunt. De leidsman van de eerste helft, Tjibbe Brinkman, had amper voor het begin van de wedstrijd gefloten toen de eerste tekenen voor een doelpuntrijke festijn zich aandienden. De aftrap van Viod werd snel afhandig gemaakt door gebroederlijke inzet waarna Arnold in balbezit kwam. Via een één-twee met Chris Jan kwam Lucky Mennalt op circa 25 meter van de keeper in balbezit. Daar waar heel it Twadde inclusief Mennalt een snoeihard schot verwachtte, werd er niks minder dan een schot wat het best met het geluid van een leeglopend ballonnetje valt te vergelijken geproduceerd. Maar kennelijk diep aangedaan van dit schot zag de verbouwereerde doelman de bal gelijktijdig tussen zijn handen en benen door verdwijnen waardoor de score in het voordeel van de Goddelijke Wezelingen werd geopend. Daarna voltrok zich er een periode van uitermate mooi voetbal waarin een aantal aanvallen in schoonheid stierven maar Lucky Mennalt nadrukkelijk zijn kandidatuur voor de Gouden Schoen liet merken. Binnen 13 minuten had hij een “schone hatrick” achter zijn naam staan. In een sporadisch aanval van Viod kwam de bal van achteruit door Arjen de Jong bij Sir Alex terecht die vervolgens de opkomende back Wiebe “Marcello” de Vries aanspeelde. Na zijn tegenstander afgeschud te hebben wist hij Arnold van der Velde instelling te brengen en zoals wel vaker de eerste helft zou laten blijken, wisten Arnold en Mennalt elkaar gemakkelijk te vinden. Op de rand van zestien wist Mennalt met een bekeken schuiver de keeper wederom te verschalken. Doelpunt drie werd kort daarna gemaakt maar ditmaal werd de aanval op gang gebracht door Fije Postma die de bal veroverde. Fije wist via Cris Jan op te schuiven naar het middenveld en de bal via Remco naar zijn broer Arnold te brengen die vervolgens op zijn beurt de bal in één keer door tikte naar de diepgaande Mennalt. Net zo koel als Ruud van Nistelrooy in zijn hoogtijd dagen wist Mennalt niet alleen het centrale verdedigers duo maar ook de keeper te omzeilen en de bal in een lege goal te tikken, 3-0.

Wie dacht dat de kous daarmee af zou zijn was goed mis. Het hongerige Twadde was opzoek naar veel meer. Bij elke aanval was het de viermans verdediging die gedecideerd en rustig in balbezit bleef om de bewegende middenvelders te zoeken. De ene na de ander aanval werd zo opgezet maar de kansen waren niet besteedt aan achtereenvolgens Reinder Henstra, Sir Alex de Haan, Remco van der Velde en Jelmer de Boer. De in de aanval hardwerkende Reinder was geduldig opzoek naar een bevrijdend doelpunt maar met twee rechtervoeten zit er altijd één schoen verkeerd waardoor het of een “buitenkantje” werd of net niet goed uitkomend met de passen waardoor er een warming-up balletje werd afgevuurd. Sir Alex kwam tweemaal in een de gelegenheid om de score op te voeren. Zijn eerste doelkans was een afvallende bal die in één keer op de pantoffel werd genomen door Sir Alex met eindbestemming rechterbovenhoek maar de keeper wist dit schot stijlvol uit de kruising te tikken. Zijn tweede kans was een vergelijkbaar schot maar deze raakte helaas alleen een schaap in het naastgelegen weiland. Remco kreeg een mogelijkheid tot schieten van zijn broer aangeboden na een snelle ingooi van Marcello de Vries. Maar Remco dacht nog geluid uit het schaap te komen horen en besloot deze het beslissende zetje te geven naar de eeuwige grasvelden. Hightower Jelmer kreeg nog van Mennalt de kans aangeboden om te scoren maar zag zijn lange passen geblokkeerd worden door diverse Viod benen.
Na vele kansen, mooi aanvallen en niet veel opleverende corners werd na wederom een mooie aanval van Fije met Chris Jan, een zoveelste corner toegekend door de goed fluitende leidsman Brinkman. Reinder Henstra bezwaarde zichzelf met het nemen van deze hoekschop en wist deze met een fraai boog voor de inlopende Mennalt te
brengen. Zonder enige vrees om meer schaapoffers te maken werd deze in één keer wonderschoon in het dak van het doel afgevuurd waardoor een comfortabele 4-0 voorsprong op het scorebord kwam.
Na 30 minuten kon de hardwerkende Sir Alex en de herstellende Chris-Jan het strijdtoneel verlaten om plek te maken voor Auke van der Wal en Eibert de Haan. Vooral Auke liet zien in bloedvorm te verkeren. Zijn directe tegenstander werd horendol van zijn aanvallende intenties en verdedigend was Auke uiterst sterk.
In het laatste kwartier van de eerste helft werd er dapper door gegaan met aanvallen en Viod was niet bij machte om daar ook maar iets tegenover te stellen. Mennalt wist voor de rust nog tweemaal erg belangrijk te zijn voor zijn ploeg. Eenmaal stuurde hij Arnold goed de diepte in waarna Arnold de laatste verdediger omspeelde en met een bekeken schuiver de bal voorbij de doelman wist te krijgen en zelf zette hij zich voor de vijfde maal op het wedstrijd formulier. Vlak voor het fluiten voor de rust wist één speler zich aan de malheur aan Viod zijde te onttrekken. Vanaf de middenlijn begon hij zijn rush en zonder al te veel lastig gevallen te worden mocht hij tot in de zestien zichzelf gereed maken voor een schot. Via een Twijzels been vloog deze prachtig mooi over de goed keepend Johan in de verre hoek. Direct daarna was het rust. Normaal gesproken is dat een kwartier waarin ook echt gerust kan worden maar nu hadden de technische mannen van it Twadde hun handen vol aan wissels, tactieken en het zoeken van een scheidsrechter. Naast dat Tjibbe zijn kunsten als scheidsrechter kon etaleren, wou hij het Twijzels publiek ook het plezier geven om van de kunsten van een ouderwetse spits te genieten. Met wat overredingskracht mocht Chris-Jan proberen om in de voetsporen van Tjibbe te treden, en Tjibbe mocht op zijn beurt de oude tijden van een klassieke spits doen herleven. Pieter van der Meulen verving Arnold van der Velde, Dirk de Haan kwam op de plek van Eibert te spelen.

De tweede helft werd met hetzelfde fanatisme als de eerste helft begonnen en ook nu werd er volop en goed de aanval gezocht. Het enige verschil was dat de doelpunten nu iets minder makkelijk vielen en als ze wel vielen werden ze (terecht) door de prima leidende Chris-Jan afgefloten vanwege buitenspel of vanwege het buiten de lijnen zijn van de bal. Vooral de goal van de ingevallen “Pi-air de Haan” was van een dusdanige schoonheid dat deze een beter lot verdiende dan afgekeurd te worden. Reinder Henstra zette Dirk vrij in de zestien en met de uitkomende keeper in het zicht, wipte Dirk de bal met een fantastische lob over de keeper in het netje. Het is dat Voetbal Inside maandagavond geen uitzending had maar anders hadden Wilfred, Gijpie, Derksen en Hansie Hansie het zeker of deze fenomenale lob gehad. Maar de videoscheidsrechter wees uit dat bij het ontvangen van de bal Dirk met het puntje van zijn linker kleine teen buitenspel stond.
Na 10 minuten was het wisselmoment daar om Tjibbe Brinkman en Jasper Heidstra in te brengen. Remco van der Velde en Arjen de Jong mochten tevreden het veld verlaten om voor deze giganten plaats te maken. Vooral Jasper liet zien erg gretig te zijn, zo gretig als een Vindicat student naar de nieuwste banga-lijst, was Jasper overal en nergens te vinden. Dit zorgde even voor enige verwarring maar al snel hadden Fije Postma, Jelmer de Boer en Wiebe “Marcello” de Vries de verdediging weer onder controle.
Tjibbe Brinkman liet zien het voetballen nog zeer zeker niet verleerd te zijn en ging heerlijk in de tendens van de wedstrijd mee door al kaatsend en strooiend met passen een plaag voor de Viodse verdediging te zijn. En na een aantal keer gevaarlijk geweest te zijn op zijn kenmerkende Tjibbiaanse wijze, wist hij zichzelf goed in de zestien meter te positioneren om na een fantastische pass van Pieter van der Meulen de 7-1 op het bord te zetten.
Dirk de Haan kreeg niet lang daarna een aantal levensgrote kansen maar de grote voeten van Pi-air de Haan kwamen toch net een teen te kort of de bal werd net naast de goal gepunterd ondanks de vele aanmoedigen van de Twijzelse tifosi. Dat gelukkig van uitstel geen afstel komt bewees Jelmer de Boer door goed door te zetten bij een afvallende corner. De scherp genomen corner door wederom Reinder Henstra kwam via een aantal hoofden voor de voeten van Jelmer die zonder te twijfelen na een mooie aanname de bal resoluut voor de achtstemaal de doelman wist te verschalken. Helaas was voor de doelman de gifbeker nog niet leeg. Nadat Reinder het op alle manier nog eens probeerde en ook Pieter van der Meulen zijn best deed om te scoren was het alleen Mennalt die zijn zesde en it Twadde haar 9e doelpunt wist aan te tekenen. Direct hierna werd besloten om Mennalt zijn publiekswissel te gunnen. Eibert de Haan en Arjen de Jong werden voor de laatste 15 min ingebracht voor Mennalt en Wiebe. Veel gebeurde er niet meer in de laatste minuten, Viod kon niet meer en voor It Twadde hoefde het niet meer. Met goed voetbal en veel plezier werd de wedstrijd afgefloten door de uitstekend fluitende arbiter Chris-Jan Borgers.
Complimenten vanuit het publiek dat zij een ontzettende vermakelijke wedstrijd met veel passie, inzet en goed voetbal hebben gezien geeft vertrouwen voor de komende wedstrijden. Hopelijk is vooruitgang ook daadwerkelijk het doel voor iedereen binnen het voetbal met alle kritische noten omtrent kunstgras. Rubber of geen rubber het zou gezien de staat van het trainingsveld nog steeds een grote uitkomst zijn voor de Twijzelse voetbalvereniging.