Pot 1

Het is een ongewoon schouwspel voor de aanwezige pers wanneer oud-voorzitster Betty van der Velde, wedstrijdsecretaris Cornelia Mudstra, Sir Alex de Haan en nog een aantal vertegenwoordigers van s.c. Twijzel uit het vliegtuig stappen in Zürich. Tussen een lang lint van maatpakken valt het Twijzelse blauw mooi op bij de bagageband. Waar de ene Hugo Boss koffer afgewisseld wordt met de andere Louis Vuitton tas, zoekt Sir Alex naar zijn Hello-Kitty koffer die hij even geleend heeft voor deze officiële trip. 
Real Madrid voorzitter Florentino Pérez en zijn secretaris Emilio Butragueño proberen met handgebaren duidelijk te maken aan Betty en Cornelia waar zij zulke mooi blauwe Balans kleding kunnen krijgen maar Betty probeert in haar beste Spaans duidelijk te maken dat alleen de Goddelijken op dezen Aarde in zulke kleding mogen rondlopen en dat niet iedere Galáctico daar voor in aanmerking komt.
Vol vertwijfeling vraagt oud Bunga Bunga voorzitter Berlusconi aan de resterende meegereisde Twijzelse tifosi wat deze vreemde eenden in deze bijt hier doen. Het meegereisd merkwaardige gezelschap kan maar op één passende manier het antwoord zingen:” WIJ GAAAAAAAN EUUUUU-ROPA IN, WIJ GAAN EUROPA IN, WIJ GAAN EUROPA IN!”

Tijdens de loting voor de UEFA Champions League seizoen 2018-2019 zullen vele grote Europese grootmachten vreemd op zien wanneer de naam s.c. Twijzel II in het rijtje met namen van pot 1 vermeld staan. Alhoewel in het rijtje Barcelona, Bayern München, Napoli, Benfica, Manchester City, Paris Saint Germain, sc Twijzel II en Shakhtar Donetsk klinkt die van Shakhtar Donetsk toch het minst aansprekend. 
De aanwezige Arjen Robben denkt in Sir Alex een mede Noordeling te herkennen en vraagt dan in het oer-Gronings: “Hau kommen doe hierso te plak in joe maoie blaue swetter?”
En zo begint Sir Alex het verhaal van de Goddelijke Wezelingen en het bekertoernooi in het voorprogramma van de officiële loting aan Arjen Robben te vertellen.

Het begon allemaal op een koude donderdag in december. Op het voor het publiek makkelijk te bekijken kant van het voetbalveld trainen de talenten van sc Twijzel, daar achter is het eerste ook druk aan het trainen. Overeenkomstig is dat bij beide elftallen de opkomst wel eens groter geweest is. De pijntjes en de weekendjes weg zijn bij de spelers van Twijzel II de grootste boosdoener terwijl bij het eerste elftal een halve selectie last heeft van een brandende anus na de vele toiletbezoekjes. Kortom het wordt weer puzzelen voor Sir Alex en zijn adjudanten. Wanneer Generaal Pieter nog eens vakkundig onder handen wordt genomen door één van zijn medespelers en helaas af lijkt te haken wordt de spoeling helemaal dun. Maar vol goede moed wordt er uit de beschikbare 12 spelers een strijdplan getrokken waarmee het bekeravontuur nog met minimaal 1 ronde verlengd kan worden. De mannen van Sir Alex worden niet voor niets Goddelijke Wezelingen genoemd want op de dag van De bekerwedstrijd tegen sc Stiens 4 werden de Goden verzocht om de wedstrijd van het eerste niet door te laten gaan zodat een groot deel van de Goddelijke Wezelingen hun avontuur in de bekercompetitie ook af kunnen maken. En klokslag 10:30 kwam uit Rijperkerk het verlossende woord;’ Winterstop”.

Met Johan van der Zwaag als sluitpost voor de immer solide verdediging bestaand uit il capitano Arjen de Jong, het illustere dynamische centrale duo Wiebe de Vries en Feye Postma en Jelmer “Hightower” de Boer als running back werd geprobeerd om de aanvallende intenties van Stiens te neutraliseren. Aanvallend moesten de impulsen komen van Marc Boorsma, Arnold van der Velde, Mennelt Pilat en de net zoals zijn naam ongrijpbare Mack Wichaisuek. Voorin mochten de kanonnen Kees Jongsma en Alco Boersma proberen het doel onder vuur te nemen. En zoals de eerste helft zou laten blijken werd dat ook veelvuldig gedaan.
Behoudens de eerste 5 minuten was het vooral sc Twijzel dat aangaf wat de middag de bedoeling was; “Winnen!”
Na het fluitsignaal van de goed fluitende scheidsrechter J.R. van der Veen moest het elftal van Sir Alex even zoeken naar de juiste samenstelling en daar kon Stiens voetballend even gebruik van maken. Maar gevaarlijk konden ze alleen worden door twee momenten van te laconiek verdedigen van Mack. Zoals gezegd kwam Stiens er gedurende de resterende 40 minuten van de eerste helft er niet aan te pas. De HSL aanvalstrein kwam steeds meer op stoom en diverse mooie aanvallen werden er opgezet. Vanuit de achterhoede was het Arjen de Jong die veel vrijheid kreeg om samen met Marc Boorsma een aanval op te zetten. Marc kon op zijn beurt Kees Jongsma aan het werk zetten en met een mooi lichaamsschijnbeweging gleed Kees voor bij zijn directe tegenstander en kon een voorzet op Alco Boersma geven. Gelukkig stond voor Stiens Alco’s vizier nog niet ingesteld op standje Haulerwijk want anders was de schade voor rust vele malen groter geweest en had Alco eenzaam aan de top van het Goudenschoen klassement gestaan. Binnen 10 minuten waren er drie vergelijkbare aanvallen over de linkerkant waarbij Marc en Kees betrokken waren met als eindpunt Alco Boersma maar de ene kans was moeilijker dan de andere en er stond ook nog een fenomenale keeper op de goal. Het ongeloof viel zowel bij de spelers van Twijzel als van Stiens van het gezicht af te lezen, bij Twijzel omdat na 20 minuten goed voetbal de verlossende treffer maar niet kwam en bij Stiens omdat ze dachten meer tegenstand zouden kunnen bieden. De verlossing zou uiteindelijk komen uit een terecht gegeven strafschop voor hands. Uit een aanval opgezet door Arnold van der Velde werd de bal voor gegeven door Alco Boersma. Een verdediger van Stiens had zijn benen al vol aan het verdedigen van Kees Jongsma en was dus genoodzaakt om ook zijn handen in het edele spel van voetbal te gaan gebruiken. Ondanks de protesten; “Scheids dat kon jij niet zien”, (Zelfs Andre Kuipers vanuit het ISS ruimtestation had dit kunnen zien) werd de toegekende strafschop feilloos door Mennelt Pilat binnen geschoten. Met het eerste doelpunt op zak werd de intensiteit van aanvallen verhoogd en ook effectiever. In de laatste 20 minuten van de eerste helft kreeg de keeper van Stiens een ware aanvalsgolf te verduren. De opbouw van Stiens werd goed verstoord onder aanvoering van Mack en Arnold, en Marc, Mennelt, Alco en vooral Kees vormden een gevaar voor de defensie van Stiens. Il capitano Arjen had samen met zijn verdediging alles onder controle en konden zich dan ook met een gerust hart bemoeien met aanvallen. Uit één van deze aanvallen kon Kees Jongsma zijn eerste van de middag maken. Een aanval opgebouwd van achter uit kwam middels een mooie combinatie tussen Mack, Arnold en Marc terecht bij Kees, die vervolgens met zijn goudenlinker de keeper in de korte hoek wist te verslaan 2-0. De 3-0 was een kopie van het eerder beschreven doelpunt met ook dezelfde doelpuntenmaker. Stiens kon niet meer mee in het hoge tempo en door het kunstgrasveld goed te gebruiken werd de tegenstander horendol gespeeld en werd aan elke illusie een einde gemaakt. Voordat scheidsrechter van der Veen voor rust zou fluiten werd er nog tweemaal gescoord. De sterk spelende maar ongelukkig in de afronding zijnde Alco Boersma draaide in de zestienmeter goed bij zijn tegenstander weg, door aan de handrem te trekken werd de aanval te niet gedaan maar ook hier kan de goed fluitende arbiter van der Veen niets anders doen dan een strafschop geven. Geheel tegen de mysterieuze voetbalwetten in belastte Alco zichzelf met deze strafschop en zoals zo vaak in het verleden wist Alco deze strafschop doeltreffend af te ronden 4-0.
Voor Stiens was de gifbeker voor rust nog niet helemaal leeg. Mennelt Pilat wist net zoals Kees nog voor rust zijn tweede treffer te noteren. Arnold veroverde op het middenveld de bal en kon daarna Marc Boorsma aan het werk zetten die vervolgens op zijn beurt Mennelt in het penalty gebied wist te bereiken waarna het voor Mennelt een koud kunstje was om de keeper namens Twijzel voor de vijfde keer te passeren.

Tijdens de rust de inmiddels gebruikelijke handelingen. Elf uit hijgende Wezelingen die tussen elke ademhaling een God-gloeiende hete slok thee proberen naar binnen te werken en zeven andere Wezelingen die nog even vluchtig naar het strijdplan staren om daarna gehaast aan een warming-up te beginnen na een drie kwartier durende cooling-down in de dugout. Met Tjerry van der Wal voor Marc Boorsma, Johannes Marinus voor Alco Boersma, Rinse Boersma voor Feye Postma en Arjan Douma voor Arnold van der Velde kende de tweede helft in grote lijnen hetzelfde verloop als de eerste. Een aanvallend Twijzel en het veelal verdedigende Stiens. Nadat andermaal een handvol goede kansen in korte tijd niet benut werden leek Stiens heel even een kleine opleving te hebben. Maar met Rins Boersma treft men een Goddelijke Wezeling verdedigend in vorm die vakkundig de gevaarlijkste man aan Stienserzijde onschadelijk wist te maken. Daarnaast werd er door Rinse in combinatie met de immer hardwerkende Johannes Marinus een aanval ingeluid die door supersub Pi-air Dirk de Haan magistraal werd afgerond. Na ingevallen te zijn voor de nog herstellende Mennelt Pilat mochten de Stienser verdedigers al even ruiken aan de kwaliteiten van Dirk. Met ruim 20 min op de klok was het Dirk de Haan die iedereen van de banken deed af stijgen door met een magistrale kapbeweging twee tegenstanders het bos in te sturen en de keeper van dichtbij te passeren. Na weken van blessure leed was dit voor Dirk een zeer welverdiende eerste treffer van het seizoen en Twijzels zesde van de middag. Feye Postma zag een mogelijkheid om door te schuiven naar het middenveld maar de weer ingevallen Marc Boorsma leek daar anders over te denken. In één soepele draai ontdeed Marc zich van zijn directe collega Wezeling Feye, pakte zijn bal af en wist met een haar scherpe steekpass Kees Jongsma vrij te zetten in de zestien meter. In deze 1-tegen-1 situatie was het voor Kees een koud kunstje om de 7-0 te noteren. Kees Jongsma kreeg na zijn derde treffer van de middag een terechte publiekswissel en werd vervangen door Alle Beerda die in de laatste minuten een hoopvolle indruk achterliet.
Het slotakkoord was voor de mannen uit Stiens. Nadat de spits van Stiens een tijdje tot rust was gekomen tussen de reserve spelers van Twijzel kon hij uit een moment van onachtzaamheid de ere-treffer scoren vanuit een goed genomen hoekschop.
Met nog 8 minuten op de klok was daar de gelukkige rentree van Remco van der Velde. Nadat hij in zijn laatste bekerwedstrijd ongelukkige ten val was gekomen en zijn voetbalschoenen al in de wilgen had gehangen, mocht hij voor de winterstop nog even proberen of de schoenen hun werk nog wel deden.

Arjen Robben zat ademloos naar het wonderbaarlijke verhaal van Sir Alex te luisteren toen de Goddelijke Wezelingen in poule A werden ingedeeld. Gespannen hing Robben aan de lippen van Sir Alex voor het vervolg van dit avontuur. Maar gedragen door trots met het bereiken van een uniek moment in de Twijzelse voetbalgeschiedenis en genietend van een Zwitsers flesje bier en een half dozijn hapjesschalen was Sir Alex eventjes volledig in zijn eigen wereld. Geloof mij maar gelukkiger zult u een echte Goddelijke Wezeling niet aantreffen…