Zo. Elf man op papier en ook nog een paar voor het invallen. Da’s weer precies genoeg. Arnold appte eerder in de week dat ie vandaag niet weer als Thomas de stoomtrein kan omhobbelen vanwege klachten aan het chassis (maar volgens Alco had ie gewoon geen zin) en Remco appte dat –ie met een hamstring zo hard als een baksteen thuis ligt. Mack sluit later aan, maar misschien ook wel niet. Het is net een Chinees gelukskoekje, je weet nooit wat je op papier aantreft. Oja en Chris-Jan kijkt maar één keer in de week op de telefoon, dus die zal zo wel appen dat hij alleen de tweede helft kan. Geen bijzonderheden, dus.
“Voor de rest iedereen fit? Mooi. We moeten vandaag tegen Leeuwarder Zwaluwen 3 t/m 7. Altijd een verrassing dus. De vorige wedstrijd wonnen we nipt met 6-0 in de eerste minuut, maar dat zegt niks over vandaag!”
Daar staat –ie dan. Onze Goddelijke coach Arjen. In een bakkie lauwe thee te roeren. Z’n act op te voeren. Genietend van zijn moment en ondertussen zoekend naar het moment dat –ie wél serieus moet worden.

“Ohja, we spelen vandaag met tien man, want Wiebe is een lul. Hij vond het nodig om m’n zus lekker te noemen.

Daar is het serieuze moment.

“Kun je lachen, Wiebe maar de eerste helft speel je niet. Omdat je een lul bent. Volgende week speel je helemaal niet meer als je d’r nog een keer zo aankijkt.”

De Goddelijke coach mag dat bepalen. Want in de reserveklasse is de coach niet zomaar een coach. De Goddelijke coach Arjen is méér dan dat. Hij is de man die de zaakjes zo wil regelen dat spelers niets eens merken dat er van alles geregeld wordt. Gewoon de jongens lekker laten voetballen, publiek vermaken en ondertussen puntjes pakken. Prima start in het seizoen, prima opkomst bij het trainen en de neuzen allemaal dezelfde kant op.

Dat de eerste 15 minuten tegen Leeuwarder Zwaluwen 3 t/m 7 kansloos waren is dan van onder geschikt belang, want de Goddelijke coach Arjen is ook altijd lerende. Na een kleine omzetting ging het dan ook beter draaien. Dat de stand toen 1-0 voor Leeuwarder Zwaluwen is noemen we dan ook leergeld. Kees Jongsma wist met een mooi schot in de bovenhoek de stand gelijk te trekken en Wietze van der Valle wist vrijwel meteen daarna, na goed doorzetten, de 1-2 te maken.
Daarna werd er weer heel veel leergeld betaald want het tweede, derde en vierde doelpunten van de Zwaluwen waren allemaal foutjes van Goddelijke Wezelingen. Tussendoor werd na een hele mooie tikkietakkie combinatie Twijzels derde doelpunt gemaakt door Alco Boersma. In de zoektocht naar de gelijkmaker wist Leeuwarder Zwaluwen de eindstand op het scorebord te zetten na een snelle uitbraak; 5-3.

Na vele winstpartijen kregen de Goddelijke Wezelingen weer eens te voelen hoe het is om een nederlaag te incasseren. Maar dat kunnen ze!
Dat is de verdienste van Goddelijke coach Arjen, die geen te grote coachjas of een whiteboard met looplijnen in een bespreking van een uur nodig heeft om zijn leiderschap te tonen. Onze Goddelijke coach Arjen staat er gewoon. In de kleedkamer, op de nepkalklijn, op de bar. En dat ieder weekend. Want de Goddelijke coach Arjen belt niet af. Nooit. Hij is de spil, de man die Goddelijke Wezelingen op de been houdt. De man die vaker denkt aan het regelen van extra spelers dan aan z’n boodschappen. De man die ballen meeneemt, die gelukkig geen pionnetjes klaarzet en het wasgeld bijhoudt. De Goddelijke coach Arjen heeft geen UEFA C-diploma nodig; hij is een natuurlijke leider. En ook al kan –ie zelf voor geen poot meer voetballen of wisselt –ie ieder weekend de beste speler van het veld op het slechtste moment van de wedstrijd, vergeet niet: als hij er niet was, moesten we het zelf doen.
Daarom mond dicht. De Goddelijke coach Arjen is een held!