Guess who’s back….

“Now this looks like a job for me 

So everybody, just follow me! 

‘Cause we need a little controversy 

‘Cause it feels so empty without me…”

Het was alsof Eminem in zijn succesvolle en vervlogen dagen de toekomst kon voorspellen en de Goddelijke Wezelingen liefkozend toe zong. Gedragen door de pakkende tekst waren er weer een aantal OpperWezelingen die acte de présence gaven voor de thuiswedstrijd tegen BCV 5. Het zal menig trouwe supporter van de Goddelijke Wezelingen vast opgevallen zijn dat het al een tijdje relatief stil geweest is rond een aantal strijders uit het elftal van Sir Alex de Haan. Neem bijvoorbeeld het fenomeen op twee benen Alco Boersma beter bekend als de Pellè fan Twizel. Speelde tot nu toe alleen maar in de maanden zonder een ‘r’ erin maar vond 8 april een mooie dag om zijn comeback te maken. Waarschijnlijk ook gemotiveerd door het pupil van de week zijn van zijn zoon Hette Boersma, had Pellè Boersma de voetbalschoenen boven water gevist(en overigens niet onverdienstelijk). Ook Johannes Marinus, die regionale bekend is doordat hij in zijn jongere dagen in een tijdsbestek van negentig minuten driehonderdvijfentachtig tackles produceerde, was weer van de partij. De temperatuur is weer van dusdanige mate dat de spieren al warm zijn en een warming-up overbodig is. Dus het was een feest der herkenning in de kleedbox van de Goddelijke Wezelingen. Door de vele blessures en vakantie vierende eerste elftal spelers moest trainer Richard Reitsma beroep doen op een aantal talenten uit de Goddelijke Selecão en had Sir Alex en zijn adjudanten de schone taak om 11 fitte spelers, de nu nog hobbelig, groene wei in te sturen.
In de wetenschap dat de er tijdens de vorige wedstrijd tegen BCV een spits in de voorhoede rondliep die een aardig eindje kon voetballen, was het voor il Capitano Wiebe de Vries duidelijk dat hij zijn manschappen in de achterhoede in opperste staat van concentratie diende te houden. Met Feye Postma als directe bewaker en Arjen de Jong en good-old Johannes Marinus als vakkundige metselaars werd er een stevig muurtje opgebouwd waar de aanval van BCV eigenlijk nooit door heen wist te dringen. Voor Tristen van Wieren was er in de eerste helft dan ook weinig te doen, daarnaast werd al snel bekend dat de destijds actieve spits beloont werd met het dragen van de assistenten vlag vanwege een heftige horecagriep. De vleugelmiddenvelders Chris-Jan Borgers en Pieter van der Meulen kregen gedragen door de defensieve steun van de gebroeders van der Velde de hele wedstrijd alle ruimte om aanvallen op te zetten die afgemaakt diende te worden door Pellè Boersma en Kor Bruining. Dat druk niet per definitie verkeerd hoeft te zijn lieten beide Goddelijke spitsen zien. In de voorbespreking werd er lichtjes op gewezen dat van de zeven laatste doelpunten makers er maar twee aanwezig waren waarvan één op de reservebank. Dus Kor en Alco wisten wat er moest gebeuren. De Goddelijke Wezelingen begonnen net als de weken ervoor aardig aan de wedstrijd met een strijdplan wat inmiddels bekend is. Vroeg druk zetten en elkaar in de voetjes aan spelen. Vanaf minuut 1 konden Kor Bruining en Pellè Boersma werken aan hun schotkracht en precisie, want middels mooie en vloeiende combinaties werden ze rond de zestien vrij gezet en BCV was lange na niet bij machte om daar iets tegen over te zetten. Maar gedurende de eerste 20 minuten werden de mogelijkheden nog niet omgezet tot doelpunten. Tot het moment dat Johannes Marinus, gesteund door zeeën van tijd, met een splijtende pass door het hart van het voetbalveld Pellè Boersma achter de verdediging wist te bereiken. Op de voor hem karakteristieke wijze omspeelde Pellè Boersma de keeper en schot prachtige beheerst de 1-0 tegen de touwen. Mocht u overigens deze karakteristieke wijze nog eens willen bekijken, omrop Fryslân heeft in haar 6e klasse A reportage eens een gehele aflevering opgedragen aan het fenomeen Pellè Boersma. Het is dat u het maar even weet.
Vanaf het moment dat de 1-0 op het scorebord kwam, zakte bij de BCV de moed volledig tot in de punt van de voetbalschoen. Waar ze ook probeerden op te bouwen de druk vanaf Wezelingen kant zat er volledig op waardoor aanval op aanval opzet kon worden. Zo ook het moment waarop de sterk op Tijjani Babangida lijkende middenvelder van BCV dacht de gebroeders van der Velde uit te spelen. Arnold wist hem op te drijven richting zijn ‘kleine’ broer Remco en hij ontfutselde Babangida de bal. Door direct zijn broer Arnold weer aan te spelen was er ruimte voor Arnold om een tiental meter op de dribbelen. Met geen tegenstander in de buurt mocht Arnold aanleggen voor een schot op goal. Ondanks dat het schot strak genoeg was, miste het de juiste richting maar de BCV-keeper had alle moeite om de bal te verwerken. Met een soort van lay-up bracht de keeper de bal recht omhoog in eigen zestien. In de wirwar van miscommunicatie was Arnold doorgelopen op zijn eigen schot en terwijl keeper en laatste man tegen elkaar ‘jij’ riepen, was het Arnold die met een uiterste krachtsinspanning zich tussen beiden in wierp en de bal plomp verloren op zijn hoofd zag vallen en zodoende de 2-0 wist te maken. Dit wonderschone doelpunten zal naar alle waarschijnlijkheid één van zijn mooiste kopdoelpunten zijn geweest, en was helaas ook één van zijn laatste kopduels deze wedstrijd. In duel met zijn directe tegenstander verwarde Feye Postma zijn voetbalschoen even met een shovel en probeerde alvast wat Twijzelse grond te verschepen waardoor de zool volledig loskwam van wat ooit een Goddelijke voetbalschoen geweest was. Genoodzaakt door materiaal pech moest Feye zich voor Mennelt Pilat laten wisselen en zakte Arnold een linie naar achter. In het eerste de beste duel was het Arnold die alerter reageerde en eerder de lucht in ging dan de bonkige voorwaarts van BCV. En daar waar het ene zware voorwerp de strijd met de zwaartekracht aan het verliezen was en weer daalde, poogde de zwaarlijvige BCV’er er nog een hupje uit te persen waardoor de hoofden tegen elkaar aan kletsten. Gevolg was twee bulten van formaat paasei en kon Feye, na een kleine schoenen wissel, zijn plek in de achterhoede weer van Arnold overnemen. 

De ingevallen Mennelt had de eer om voor rust de eindstand op het scorebord te zetten. Na goed voorbereidend werk van Kor Bruining kon Pellè Boersma rond de zestien voor genoeg verwarring zorgen en wist met een uiterste krachtsinspanning Mennelt vrij voor de keeper te zetten. De goed fluitend leidsman Willem van der Meulen wist overigens deze situatie goed in te schatten door de voordeelregel toe te passen. Zoals de laatste weken is gebleken blijft Mennelt zeer koel in de één-tegen-één situaties en met een bekeken schuiver wist hij de 3-0 te maken.

In de tweede helft werd er niet meer gescoord maar had Egbert de Haan eeuwige roem als topscoorder kunnen verdienen. Helaas bleek het praten over doelpunten deze keer voorop staan. De hardwerkende spits kreeg net zoals bij VIOD een aantal goede kansen aangeboden maar de keeper van BCV bleek een sta-in-de-weg voor Egbert en zijn jacht op de gouden schoen. In de na bespreking kwam dan ook naar voren dat de teleurstelling nergens zo groot was als bij Egbert en er werd dan ook plechtig beterschap beloofd en meer doelpunten. Deze doelpunten zijn de komende weken dan ook hard nodig want met de vele blessures bij het eerst elftal wordt er terecht veel beroep gedaan op één of meerdere Goddelijke Wezelingen. Want een Wezeling staat er nu eenmaal wanneer hij nodig is!