Soms heb je wel eens een boek in handen of zit je voor een film of serie die je zo in gedachten vervoeren, dat je er van overtuigd raakt dat het daadwerkelijk gebeurd is. Je raakt bij wijze van spreke zo het verhaal ingezogen dat de grens van werkelijkheid en fictie erg vaag is en dat je bijna aan de realiteit begint te twijfelen.

Het omgekeerde kan ook gebeuren. Van te voren dromen over een verhaal waarin de meest fantastische en ongelooflijke dingen gebeuren om ze vervolgens ook echt te zien gebeuren waardoor je denkt; ‘Gebeurde dit nu echt”?

Het verhaal van de Goddelijke Wezelingen is tot nu toe één groot sprookje maar afgelopen zaterdag werd er een nieuw hoofdstuk bij geschreven waarin corpulente verdedigers met Usain Bolt-achtige snelheden opstomen en scoren, van der Velde’s die kansen krijgen tot hattrickjes, knieën die op plaatsen staan waar ze niet horen, kabouters op het veld en vliegensvlug uit de startblokken schieten tegen een ploeg die Be Quick heet! Met de beste wil van de wereld zou je dit niet kunnen bedenken maar toch was dit het afgelopen zaterdag wel het geval.

Na twee jaar achter elkaar gepromoveerd te zijn staan de Goddelijke Wezelingen voor een seizoen vol verrassingen. Be Quick Dokkum was de eerste in deze reeks verrassingen. Bij het arriveren van de tegenstander was er nog enige verbazing over het aanwezige leeftijdsverschil. Uit de Dokkumse autocolonne stapte de ene na de andere jonge bronstige hert uit terwijl de Goddelijke Wezelingen de meeste gelijknissen vertonen met de oude edelherten uit de Oostvaardersplassen. Oud en lichtelijke aangeschoten wild.

Maar gelukkig telt in het nobele spel voetbal niet de kilogrammen en de hoeveelheid gel in het achterovergekamde haar maar zijn zaken als vastberadenheid en de wil om te winnen nog altijd bepalend. De zoals altijd goed fluitende J.R van der Veen had amper op zijn fluit geblazen voor de start van de wedstrijd toen de eerste goal al in het notitieboekje kon. Arnold van der Velde kon na de aftrap van Dokkum de bal onderscheppen om vervolgens zelf de aanval op te zetten. Zoals u weet is een locomotief moeilijk te stoppen als hij op snelheid ligt en hetzelfde principe geldt voor een iets te zware verdediger dus ging Arnold op volle snelheid door richting zestienmeter. Mack Wiswagi$5335^ck (in Twijzel doen er 18 verschillende uitspraken van Mack zijn achternaam de ronde vandaar deze beschrijving) legde met veel gevoel de bal achter de verdediging midden in het NS-traject van Arnold. Met een kleine buikaanname werd de bal na 1 minuut en 22 seconden met een subtiel tikje voor den eersten maal in het netje gelegd. De inkt in het notitieboekje van scheidsrechter van der Veen was nog niet opgedroogd toen hij ook het 2e doelpunt kon noteren. Jacob van der Veen had een scherp aangesneden voorzet van de linkerkant in gedachten voor stormram Remco van der Velde. Met de gehele verdediging aan zijn kont hangend passeerde de bal Remco maar kwam deze bij de vrijstaande Jelle Tjepkema uit. Een perfect aangespeelde voorzet kreeg een nog mooiere afronding; hard, droog en achter de deklat boven in het net.
Met 2 minuut 30 op de klok was de wedstrijd feitelijk gespeeld, deze snelle voorsprong zou Be Quick nooit meer te boven kunnen komen.

De honger naar doelpunten en aanvallen was groot in de Goddelijke selectie. Als een dartelende jonge hinde dribbelde Jelle Tjepkema de Dokkumse defensie helemaal dol. Helaas was er in het lichaam van Jelle in de 9e minuut enige onenigheid over de richting waarop het heen wou. Linkeronderbeen zei: ‘Links’, terwijl de rest van het lichaam; ‘Rechts’, zei. Hierdoor ging de knie van het Twijzelse talent in een stand staan waarvoor knieën niet gemaakt zijn. Gezien de ernst van de blessure was het noodzakelijk om de ziekenbroeders te alarmeren. Dat het erg druk was op deze zaterdag liet zich blijken uit de aan rij tijd van ruim 30 minuten. Na genoeg verdovende middelen op het veld toegediend te hebben gekregen, stopten het zeer vakkundige ambulancepersoneel de knie weer op zijn plek. Jelle kreeg hier gelukkig niet veel van mee doordat er genoeg narcotica toegediend werd waardoor je er kabouters van zou kunnen zien. Ter controle werd Jelle wel afgevoerd naar het ziekenhuis waar gelukkig werd vastgesteld dat er niks gescheurd of gebroken was. Met rust en hulp van de fysiotherapeut zal dit talent de komende weken zoet zijn met zijn herstel en daar wensen alle Goddelijke Wezelingen hem veel sterkte bij!

Na de onderbreking van ruim 40 minuten moesten er ook nog 40 min uit de eerste helft uit gevoetbald worden. Heel even hadden de mannen van coach Arjen de Jong nodig om in het ritme te komen. Maar nadat stormram Remco van der Velde na een mooie pass van Wietze van der Valle in de zestienmeter werd vrijgezet kon hij met zijn gouden linker de 3-0 maken. Niet veel later maakte Remco op gespiegelde wijze met zijn rechter de 4-0 en hij had zelfs zijn zuivere hattrick kunnen maken na een goeie actie op de rechterkant van Erwin Meerstra. Door op inzet zijn tegenstander te verslaan kan Erwin de bal strak voorgeven bij de eerste paal, de goed inlopende Remco poogde deze mooie voorzet binnen te schieten maar een Dokkums been deed dit voorkomen.

Voor rust maakte goed gebruinde Kees Jongsma na een fantastisch crosspass van Jacob van der Veen vanaf de rechterkant half vollerend de 5-0. Met deze ruststand was het laatste restje Dokkums verzet gebroken. Daar waar de stadswallen Dokkum al vanaf 1581 defensief beschermen was hier de defensie in 45 minuten gekraakt. Captain Wietze van der Valle liet onder invloed van de Columbiaanse samba van Rudicell zien ook nog aardig de tegenstanders dol te kunnen draaien en maakte na een fraaie solo de 6-0 eindstand. Er waren nog vele aanvallen die de uitslag ook veel hoger had kunnen laten worden maar bescheidenheid siert de mens.

De in grote hoeveelheid aanwezige toeschouwers zullen kunnen beamen dat deze verslaglegging niet valt te verzinnen en daardoor dus met zekerheid aan een bepaalde mate van werkelijkheid geschaard kan worden. De mannen van Coach Arjen kunnen dit jaar weer leuke dingen laten zien maar zullen wel elke week volle bak moeten om dit sprookje niet tot een einde te laten komen. Volgende week hopelijk een nieuw hoofdstuk.