Meergaloos

Meergaloos
Mooi, mooier en mooist. U kent het vast nog wel van de basisschool periode; de overtreffende trap. Meester Cor zal ongetwijfeld menig lesjes nodig gehad hebben om dit fenomeen aan een groot aantal Goddelijke Wezelingen uit te leggen.
Maar daar waar de mannen uit Twijzel hun kicksen onderbinden kunnen wonderlijke dingen gebeuren en ontstaan er zomaar nieuwe woorden. Weergaloos waren sommige doelpunten, weergaloos was de defensie en weergaloos was het optreden van de scheidsrechter. Maar Pieter van der Meulen was de overtreffende trap, Pieter was Meergaloos.
In het weekend dat er zomerse temperaturen voorspeld zijn, mochten de mannen van Sir Alex afreizen naar Opeinde om tegen het vriendenelftal van ONT 5 te spelen. Een hardwerkende vriendenploeg die vooraf bekend waren met de scoringsdrift van de Goddelijke Wezelingen en geenszins van plan waren om mee te werken aan het doelsaldo. Met Feye Postma en Wiebe de Vries stond er weer een goed op elkaar ingespeelde centraal duo om samen met de flank verdedigers Jasper Heidstra en Rinse Boersma het scoren aan ONT kant de beletten. Tom Wijbenga, Marc Boorsma, Jelmer de Boer en Arnold van der Velde hadden de schone taak om samen met aanvallers Mennelt Pilat en Kees Jongsma de stugge verdediging van ONT te gaan bestoken met aanvallen.
En vanaf het moment dat de met eigen-regels fluitende leidsman het begin signaal gaf, was direct duidelijk wat de intenties van Twijzel 2 waren; aanvallen.
Waar week in week uit gevaarlijke aanvallen werden opgezet was het nu nog steeds Twijzel wat veelvuldig het balbezit had maar de gehele eerste helft wisten de mannen van Sir Alex tot weinig uitgespeelde kansen te komen. De opbouw van ONT werd goed ontregeld en de zestien meter werd snel gevonden maar daarna bleef ONT vrij gemakkelijk overeind. Te vaak werd er geprobeerd om mensen dichter bij de keeper vrij te zetten terwijl de ruimtes door ONT erg klein werden gemaakt. Uit één van deze aanvallen was het Mennelt Pilat die een kans zag om de keeper onder druk te zetten maar helaas naar het zo op dit moment laat blijken vrij ernstig geblesseerd werd. In contact met de keeper moest de knie een draai maken waar deze anatomisch niet op berekend was.
Met Chris-Jan Borgers voor Mennelt Pilat werd geprobeerd om ONT uit te tent te lokken maar happen deden ze niet.
Gevaarlijke momenten kwamen er vooral uit afstandsschoten die op paal of lat eindigden, zo had een goed genomen vrije trap van Kees Jongsma en beter lot verdiend. Maar met het toucheren van de deklat was ook deze kans niet gemachtigd om de bevrijdende 0-1 te worden.
De ene keer dat ONT wel gevaarlijk werd was nadat Tristen van Wieren een doeltrap plomp verloren bij een ONT’er in de voeten plaatste. Maar in de 1-op-1 situatie liet Tristen zien toch goed bij de les te zijn door de zelf opgezette aanval onschadelijk te maken. Onder aanvoering van de zeer hard werkende Marc Boorsma werden veel aanvallen opgezet. Zo ook de aanval waaruit de weergaloze 0-1 werd gemaakt. Door het dynamische spel van Marc was hij bij vlagen zeer ongrijpbaar voor de ONT middenvelders en door met Jelmer de Boer de een-twee aan te gaan sneden ze gezamenlijk als een heet mes door de ONT boter. Met een opmaat gegeven “tikkie breed” wist Jelmer de op de rand van de zestien meter vrijstaande Arnold van der Velde te bereiken. Door subtiel met de binnenkant de bal over de net iets voor zijn goal staande keeper te passeren wisten de Goddelijke Wezelingen de bevrijdende 0-1 te maken.
Tot aan de pauze toe was het nog steeds Twijzel die gevaarlijk was maar door gezamenlijke inzet wist ONT moeizaam maar terecht de pauze te bereiken met slechts één doelpunt verschil.
Tijdens de pauze moest de lichtelijk aangeslagen Jasper Heidstra zich laten vervangen door Arjen de Jong en Tom Wijbenga werd vervangen door Pieter van der Meulen. En deze Pieter van der Meulen zou later bekend komen te staan als de Beul van ONT. Want met 5 minuten op de klok in de tweede helft was het Pieter die vanaf 30 meter met een prachtig schot over de weer ver voor zijn goal staande keeper de 0-2 wist te maken. Zelfs de mensen die op het hoofdveld aanwezig waren als toeschouwer bij ONT 2 en in de gelukkige omstandigheid waren om met het gezicht naar het B veld te staan, stonden vol verbazing te applaudisseren over dit fantastisch staaltje precisie werk.
Het is volkomen begrijpelijk dat met zulke doelpunten de moed enigszins in de schoenen zakt en met het maken van de 0-2 vroeg in de tweede helft was het verzet gebroken. De 0-3 kwam uit een op maat gegeven vrije trap van Marc Boorsma op Jelmer de Boer. Door de bal panklaar achter de verdediging neer te leggen kon Jelmer de Boer met zijn lange passen gemakkelijk tegen de bal aanlopen om zo de 0-3 te maken. Snel hier na wist Pieter na een combinatie met wederom Marc, vrij de zestien in te dribbelen en de keeper met links te omspelen voor de 0-4.
Geplaagd door liesklachten moest de ingevallen Chris-Jan Borgers zich door supersub Eibert de Haan laten vervangen maar dit deed niets af van de aanvalslust van Twijzel. Gedecideerd ging men door met het zoeken naar de vrije ruimtes en op deze manier wist Kees Jongsma zich zelf genoeg ruimte te geven om een wonderschoon doelpunt te maken. Gedreven door een kleine doelpuntendroogte kwam Kees vanaf de linkerkant naar binnen om op de punt van de zestien tegendraads de bal vol in de kruising te schieten. Volgens Kees en vele ONT’ers was het optreden van de keeper niet sterk, maar voor iedereen die voetballiefhebber is, probeer hem maar eens op die manier in de kruising te leggen.
Het moment waarop Pieter zijn meergaloze stempel zou verdienen kwam nadat Arjen de Jong in een verdedigende actie goed de bal van zijn tegenstander af wist te snoepen en de op het linker-middenveld vrijstaande Arnold wist te bereiken. Arnold wist op zijn beurt de vrijstaande Pieter aan te spelen. En waar iedereen dacht dat Pieter zijn kruid bij het eerste doelpunt had verschoten kwam zeer bedrogen uit. Op vergelijkbare afstand en vergelijkbare manier produceerde Pieter weer een afstandsschot om van te smikkelen en op werkelijk waar meer dan weergaloze manier de 0-6 te maken.
De 0-7 zou ook nog op het scorebord komen doordat een matig uitgenomen doeltrap direct door Arnold van de Velde in de voeten van Kees Jongsma werd gekopt en na drie keer de keeper onder vuur genomen te hebben wist Kees bij zijn vierde poging de bal subtiel langs de goede kant van de paal te schieten en 0-7 eindstand te noteren.
Met een vrij weekend in het verschiet kunnen de Goddelijke Wezelingen ook weer even aansterken. Want met drie wedstrijden en drie overwinningen zijn er helaas ook drie blessures bijgekomen.