Eenheid maakt kracht

Of het nu het 5e van sc Franeker of sc Zanniker was daar zijn we nog niet over uit. Maar een feit was dat de koploper van de competitie van de Goddelijke Wezelingen vandaag op bezoek kwam. Door met veel passie, strijd en vooral door als een team te spelen werd het verschil gemaakt met de heren uit Franeker.
Bij Franeker werd er vooral gesproken over vandaag gefaald te hebben. Oud prof voetballer Marco van der Heide heeft daar ooit iets heel zinnigs over geschreven. Namelijk dat falen van anderen voornamelijk wordt toegeschreven aan interne oorzaken, terwijl eigen falen meestal buiten iemands invloed valt. Succes daarentegen is weer volledig een eigen verdienste. Het onder ogen komen van een verkeerde beslissing of matige prestatie blijkt een stuk lastiger dan het simpelweg afschuiven van de schuld.

Een nederlaag in het geval van Franeker werd in de nabespreking dan ook als volgt verklaard: De scheidsrechter was op de hand van de thuispartij, bij ons waren een aantal basisspelers niet aanwezig en wat vooral wel heel absurd was, jullie spelen normaal niet in het tweede ( ondanks het feit dat ze het 1e elftal de warming-up zien doen).

Maar de nederlaag van de koploper Franeker had vandaag niks te maken met een dwalende arbiter en geblesseerde sterspelers kunnen geen nederlaag opleveren, maar opvallend is wel dat ze altijd punten lijken te kósten in plaats van op te leveren. Het had sc Franeker 5 gesierd de mensen de credits te geven aan wie ze toe behoren en dat waren de Goddelijke Wezelingen zelf! Met een overdaad  aan Wezelingen aanwezig in de vaste omkleed plaats box 4, konden na een korte bespreking de volgende Goddelijke Wezelingen zich klaar maken voor de strijd met de koploper: Johan vd Zwaag was de trotse leider van de verdediging waar Arjen de Jong, Wiebe de Vries, Feye Postma en routinier Johannes Marinus de veel scorende spitsen tegen moesten houden. En dat dit niet onverdienstelijk gebeurde gedurende de 90 minuten was terug te zien in het aantal kansen van Franeker namelijk zeer weinig. Maar dat Franeker naast een goede aanval ook over een solide verdediging beschikt (5 gespeeld, 3 tegendoelpunten) was voor het middenveld en de aanval goed te merken. Auke vd Wal had zijn handen vol aan zijn directe tegenstander en kon moeilijk in zijn aanvallende spel komen, der Bomber Chris-Jan Borgers en aspirant Goddelijke Wezeling Arjan Douma moesten als ware box-to-box players fungeren en Dirk de Haan moest menig hard duel uitvechten om de aanvallers Mennelt Pilat en Tjibbe Brinkman in stelling te brengen.

Veelal werd de strijd gestreden op het middenveld. De verdediging had zijn zaakjes goed op orde en wisten goed de middenvelders de bereiken, maar daarna stokte de aanvalsmachine van it Twadde. Tjibbe en Mennelt kwamen te ver van de goal in balbezit om gevaarlijk te worden en met veel energie probeerden zij dichter bij de zestien te komen. Maar er was geen RedBull genoeg voorradig om de verspilde energie weer snel genoeg bij te vullen. In een open wedstrijd waarin de goed fluitende arbiter J.R. vd Veen liet zien van eerlijke strijd te houden waren er voor de Goddelijke Wezelingen meer mogelijkheden tot een kans te noteren. Helaas was het Franeker dat het eerste doelpunt mocht gaan noteren.  Een hopeloze lange bal vanuit de Franekerse verdediging werd door het anders zo solide en communicatief vaardige dynamische duo Postma en de Vries niet goed beoordeelt.  Waarschijnlijk hadden beide het immer aanstekelijke “pizzalied” van André van Duijn in hun hoofd zitten want gezamenlijk gingen ze “effe wachten”. De voor de rest onzichtbare spits wist de situatie beter te beoordelen en met een bekeken schuiver Johan te verschalken. Aangeslagen door dit onverwachte tegenslagje werd er tot aan de pauze niet veel beter gevoetbald, te vaak ging de bal te langzaam van voet tot voet of werd de DHL service ingeschakeld; ‘ U roept wij brengen!”. Maar uit een mooie aanval over vele Goddelijke benen kwam de bal uiteindelijke bij Mennelt terecht, en nadat zijn eerste doelpoging nog geblokt werd, was zijn tweede doelpoging wel trefzeker. Met een zucht van verlichting kon hierna de kleedkamer opgezocht worden met een 1-1 stand.

Banga Jasper wist niet hoe vlug hij aan zijn warming-up moest beginnen bij het zien van de opstelling voor de tweede helft. Kennelijk wordt hij niet alleen maar wild en energiek van studente lijstjes maar kunnen voetballijsten hem ook wel bekoren. Iets rustiger volgenden Pieter vd Meulen, Jelmer de Boer, Reinder Henstra en Danny vd Bosch. Auke, Feye, Tjibbe, Mennalt en Chris-Jan bleven achter heftig discussiërend over de black-list voor de zaterdagavond van Jasper. Met een verse lading Goddelijke Wezeling kon de tweede helft de moegestreden tegenstander nog meer terug gedrongen worden. De verdediging was foutloos, het middenveld was fel en zat de tegenstander dichter op de huid dan Jasper op een student en de aanval was meer betrokken in het spel. Steeds vaker werd de goal van de ingevallen keeper bestookt met doelpogingen. Vooral Jasper liet met een drietal goede schoten zien nadrukkelijk op zoek te zijn naar een doelpunt maar elke keer was de Nienhuijs look-a-like daar met een redding. Dirk de Haan kreeg van Danny vd Bosch een goede kans maar door de bal in de zestien naar zijn verkeerde voet terug te kappen verdedigde Dirk zichzelf. Reinder Henstra was in de combinatie met Johannes Marinus dreigend over de rechterkant maar de snelheid van beide heren leverde niks op. Met nog een half uur te gaan mochten Rinse Boersma, Eibert de Haan en Arnold vd Velde nog een laatste impuls brengen. Arnold kwam samen met Pieter op het middenveld, op het plekje van Arjan Douma, Rinse mocht tegen de kramp vechtende Johannes Marinus vervangen en Eibert ging Dirk de Haan voorin vervangen. Met “beauty” Reinder en “the beast” Pieter ging er een “en ze leefden nog lang en gelukkig” sprookje waardig einde in de lucht. Franeker kon niks meer en It Twadde viel maar aan. Gezegd moet worden dat Pieter zijn optreden beestachtig goed was en dat zijn uiterlijkheden niks onderdoen van Reinder die ook schoonheid in het spel brengt door de ene na de andere actie uit zijn hoge hoed weet te toveren.

En op een karakteristieke manier voor Pieter, twee man afjagen in de verdediging van Franeker, kwam Pieter in balbezit. En doordat Pieter over drie longen beschikt was er ook nog lucht over om een sprint te trekken naar de zestien. Met één man op zijn rug en één in zijn “bûse” kreeg Danny net buiten de zestien de bal in zijn voeten aangespeeld. Met een goede controle legde Danny de bal panklaar voor de inkomende Arnold vd Velde. Met een prima schot buiten het bereik van de keeper kwam de voorsprong voor de Goddelijke Wezelingen op het scorebord. In de resterende 15 minuten probeerde Franeker door het doorschuiven van de 3,5 meter lange centrumverdediger nog wat te forceren. Maar het zorgde amper voor problemen en it Twadde kon de wedstrijd rustig uit voetballen en na het eindsignaal drie punten bijschrijven. Waar normaal gesproken het ritueel van het handenschudden begint was deze nu iets uitdagender doordat direct na het fluitje Twijzel 1 en Eastermar (met dezelfde shirts als Franeker) het veld betraden. Dus menig Eastermarder heeft vreemd opgekeken bij een hand met “goed gespeeld” terwijl ze nog moesten beginnen.

Gehaktballen en bier hebben zelden zo lekker geproefd als na het winnen van een wedstrijd tegen een koploper. Met strijd en beleving zijn de Goddelijke Wezelingen deze wedstrijd aangegaan en goed voorbeeld deed goed volgen want ook het eerst wist zijn wedstrijd te winnen. Komende zaterdag staat er weer een volgende uitdaging voor de Goddelijke Wezelingen in Tzummarum op de planning. Nu kunnen we alleen maar hopen dat we niet teveel kansen missen, iedereen heel blijft waardoor we niemand hoeven te missen, het eerste van Tzummarum speelt en de arbiter een beetje meezit, want achter bovengenoemde oorzaken kunnen we ons nu niet meer verschuilen…

[su_custom_gallery source=”media: 1337,1338,1339,1340,1341,1342″ limit=”6″ link=”lightbox” width=”280″ height=”330″ title=”never”]