Déjà vu with a vengeance

Elke wedstrijd is er wel een reden waardoor er bepaalde belangen op het spel staan. Maar vandaag waren de belangen voor de Goddelijke Wezelingen om twee redenen wel  heel erg groot. Bij winst doen de Wezelingen mee om de bovenste plaatsen en niet geheel onbelangrijk de wedstrijd van vandaag was tegen VoetbalVerenigingTwijzelerheide. De wedstrijd van vorig jaar stond nog vers in het geheugen en hier en daar stonden nog wat rekeningen open om geïnd te worden.
Om het belang maar even aan te geven in Schotland heeft men een dergelijke derby ‘the old Firm’, in Spanje heb je ‘el clásico’, Italië heeft natuurlijk de ‘Derby della Madonnina’ en in Nederland heb je naast de bekende derby van vandaag ook nog wel eens een Klassieker tussen Ajax en Feyenoord.
Na een goed trainingsweekje had Sir Alex de Haan genoeg keus uit een voorraadje Wezelingen om in beide helften met een ander elftal te spelen. En doordat de Goddelijke Wezelingen in een goede flow zitten, weten hier en daar ook weer een aantal verloren zonen de weg naar het sportpark de Moune terug te vinden. Dus met een goed voorbereid plan werden de helft van de aanwezige Wezelingen verwittigd naar het hoofdveld om zich daar voor te bereiden om de clash met VVT 3. Een beetje inspiratieloos de bal heen en weer peunen is voor vandaag niet genoeg dus zorgt il Capitano Wiebe de Vries voor een warming-up waardoor mede verdedigers Feye Postma, Arjen de Jong en Jelmer de Boer scherp aan de strijd met de veel scorende spitsen van VVT kunnen beginnen. Het middenveld met Auke vd Wal, Chris-Jan Borgers, Remco vd Velde en aspirant Goddeling Rein vd Veen moesten de dynamische middenvelder beteugelen door zelf nog dynamischer te zijn. Rein liet gedurende de wedstrijd goed zien toe te zijn aan een Goddelijke titel door als een Nederlandse Frank Lampard over het middenveld te heersen en de wedstrijd te controleren. Voorin mocht de in goede vorm stekende Tjibbe Brinkman en de altijd hardwerkende Mennelt Pilat zorgen voor de doelpuntenproductie. Voor Tjibbe was deze wedstrijd ook zeer speciaal want naast zijn hobby om als Goddelijke Wezeling de amateurvelden van Noordoost Friesland te verzien van wonderschone doelpunten, doet hij dit soms ook op vrijdagavonden in de groen witte kleuren van VVT. En Tjibbe heeft net als de koning van de Europa League ‘el Tigre’ Falcao absoluut totaal en voor honderd procent volledige pesthekel aan alles, wat ook maar een beetje lijkt op rennen tijdens een voetbalwedstrijd maar wel een ontzettend goed neusje voor de goal. Maar door de interesse in de voetbalactiviteiten van de buren, zat het met het rennen vandaag wel goed bij Tjibbe. Overigens het doelpunten maken ging vandaag ook niet verkeerd!
Want de wedstrijd is nog geen vijf minuten oud, wanneer de eerste kans zich aandient voor de Goddelijke Wezelingen. Alles wat een groen/wit hart heeft en vandaag mee speelt heeft de gehele week dit moment gevreesd; Tjibbe weet op een fenomenale wijze de keeper van verre afstand te passeren en 1-0 voorsprong op het scorebord te zetten. Dit doelpunt zorgde voor ontelbare rimpels boven op de kale kletsen van de mannelijke meegereisde supporters uit de Heide, ze hadden voor hun “jongens” een andere start voor ogen. Onder aanvoering van il capitano Wiebe wordt er na dit wonderschone doelpunt een fase doorstaan waarin VVT de opgedane achterstand probeert te herstellen. Maar wat de VVT spitsen ook ondernemen ze falen jammerlijk oog in oog met de Goddelijke doelman Johan vd Zwaag en zijn titanen achterhoede.
Het is andermaal aanvoerder Wiebe die een aanval weet te ontmantelen en deze keer is het Remco vd Velde die nog voor het verstrijken van het eerste deel van de wedstrijd een goed lopende aanval weet af te ronden. Mennelt Pilat weet Remco vrij voor de keeper te zetten door een afgemeten steekbal in de vrij gekomen ruimte neer te te leggen. Remco zet op zijn beurt op een René Eijkelkamp-achtige manier de keeper op het verkeerde been waardoor hij de voorsprong met een lijntjes voetbalscore weet te verdubbelen. De ontelbare rimpels veranderen in glooiende groeven en een grote uitslag lijkt in de maak. Vooral ook omdat het vertoonde spel op dat moment bij vlagen heel goed is aan Wezelingzijde en VVT niet goed lijkt te kunnen omgaan met het spel van Twijzel. Maar zo ver zou het echter voor rust niet komen.
Een verse lading Goddelijke Wezelingen mocht zich in de rust met dit koude weer warm proberen te maken. Sir Alex mocht in de pauze moeilijke beslissingen maken om ook in de tweede helft met een goed strijdplan ten tonele te verschijnen in de derby fan de Wâlden. Met Johannes Marinus als aanjager op het middenveld, Dirk de Haan als afmaker, Tjerry vd Wal als afgever, Danny vd Bosch als penalty specialist, Jasper Heidstra zo energiek als een Duracell konijn en Rinse Boersma als bewaker waren de Goddelijke Wezelingen weer voorzien van allerhande specialisten om de derby in voordeel van blauw en wit te beslissen.
Het vertoonde spel in de tweede helft was misschien iets minder dan in de eerste helft maar de gekregen kansen werden daartegen nu veel beter benut. Dirk de Haan gaf daarvoor het beste voorbeeld. Vrijwel direct na het fluitsignaal van de goed leidende fluitsman F. Schregardus, kon Dirk met bijna zijn eerste balcontact het doelpuntenfestijn voor de tweede helft openen door een goed gegeven voorzet in te tikken. Om te illustreren hoe snel dat dit ging, scheidsrechter Fritske had de fluit nog in zijn mond en stond nog in de middencirkel.
Hoorbaar aangeslagen (“Kloot’nveld”) waren de spelers van VVT door deze dreun van Dirk eigenlijk al knock-out geslagen. Maar de Goddelijke Wezelingen ging goed door met aanvallen. Een voorzet van de ingevallen verloren zoon Tjerry vd Wal, wordt met wijd van elkaar gespreide kaken (Danny kopt volgens ingewijden de ballen altijd met zijn mond wagenwijd open, alsof hij het leer stante pede op wil vreten) keurig netjes op de lat gekopt. En de mee opkomende kilometervreter Jelmer de Boer kan door zijn opgebouwde snelheid de bal net niet goed meegeven aan de eveneens ingevallen Johannes Marinus waardoor deze onder luid gejuich van de trouwe tifosi jammerlijk miste voor bijna open doel. Even later zou Danny wel van zich laten spreken door een terecht verkregen strafschop (versierd door supersub Dirk) beheerst binnen te schieten. Nadat scheidsrechter Frits met afgemeten passen controleerde of de penaltystip ook daadwerkelijke klopte, was het Danny die de keeper een andere kant opstuurde dan zijn schot. Scheidsrechter Frits had overigens de lachers op zijn hand omdat er aan de zijlijn druk gediscussieerd werd over de grote van zijn stappen om de afstand te bepalen.
Met de 4-0 op het scorebord kwam er een eind aan alle illusies die de Heidepyken nog enigszins hadden over een goed resultaat. Door Danny werd daar zelfs nog een klein schepje boven opgedaan door na een goede loop actie zich zelf vrij in de zestien te manoeuvreren. Door op zijn het juiste been aangespeeld te worden, kon Danny in één keer wegdraaien bij zijn tegenstander en was het vervolgens een koud kunstje om de keeper van VVT voor de vijfde maal te passeren.
De tegenstander van vandaag had op de vele aanvallen en het goede spel van de Goddelijke Wezelingen vandaag geen antwoord. Welgeteld één noemenswaardig aanval viel er nog te noteren. Een fraaie voorzet van links van de vrijgelaten middenvelder belandde op de kruin van de aanvoerder. En met een mooie boog kopbal werd Johan ook eenmaal gepasseerd.

Na de wedstrijd werd er zoals altijd nog heel lang nagesproken over het vertoonde spel, de steeds mooier wordende doelpunten en dat er vandaag toch heerlijk een klein beetje wraak werd genomen op de buren. Langzaam maar zeker lijkt er bij iedereen die nauw betrokken is bij het wel en wee van de Goddelijke Wezelingen het besef doen ontstaan dat er dit seizoen nog leuke dingen kunnen gebeuren. Met een groeiende selectie maar nog steeds elf plaatsen om te voetballen, zullen de jonge sterren in een elftal vol Goddelijke Wezelingen vaker de kans krijgen zodat de “oudjes” langs de kant kunnen genieten.